وبلاگ حضرت ابوطالب علیه السلام

 ابوطالب که عمران است نامش
بود واجب در اسلام احترامش
اگر سنجند ایمانش به میزان
ز عالم کفّه او راست رجحان
در آن عصر و زمان مانند خورشید
به قلبش بود تابان نور توحید
در آن دنیای شرک و بت پرستی
که هر کس بود گرم عیش و مستی
ز الطاف خدای حیّ سرمد
جهان روشن شد از نور محمّد
چو عبداللَّه روان شد سوی عُقبی
پس آن درّ‏یتیم آمد به دنیا
ابوطالب عموی آن پسر بود
بر او در مهربانی چون پدر بود
پیمبر جون یتیم آمد به دنیا
ابوطالب کفالت کرد او را
کفیل او  چو شد آن مهربان  عمّ
حمایت کرد  از او تا آخرین دم
چه فرزندان نیکویی  که او داشت
که هر یک پرچم دین را برافراشت
یکیشان حیدر کرّار  بودی
یکی شان جعفر طیّار بودی
شد او را بهترین فرزند حیدر
که باشد ساقی کوثر به محشر
ابوطالب پیمبر را سپر بود
که در هر حال محفوظ از خطر بود
ولی چون او برفت از دار دنیا
روان شد سوی پیغمبر خطرها
ابوطالب همان دلسوز مبعث
به جنّت رفت قبل از روز مبعث
چو رفت  آن والد طیّار و کرّار
ز فقدانش پیمبر شد عزادار
پیمبر در عزایش گریه ها کرد
ز سوز دل برای وی دعا کرد
ببین (نحوی) ابوطالب چه ها کرد
که حق را با نبی از خود رضا کرد
                                                            اشعار از حجه  الاسلام سید مصطفی نحوی