سائل
در مدح سید بطحا ابی الائمه الطاهرین حضرت ابوطالب علیه السلام
این مرغ طبع مست من خواهد ز نو غوغا کند
تا چند بیتی منقبت از سید بطحا کند
باب علی شیر خدا هم بر امامان هدی
از نسل او کوثر ظهور از شاخه طوبی کند
فرمود پیغمبر چنین گر جمله خلق زمین
از نسل او بودند شیر از جملگی پروا کند
این جمله مولای دین در وصف بابایش ببین
فرمود امیرالم‍ؤمنین تا دشمنش رسوا کند
گردد اگر از مذنبین شافع به روز واپسین
حق این شفاعتنامه را بادست خود امضا کند
در فضل او این جمله بس از بهر هر ناکس و کس
تقسیم خلد و نار را فرزند این آقا کند
سیمرغ خوش پرواز دین در غربت و آغاز دین
در نصرت دین و نبی تنها علم برپا کند
بعد از وفاتش چون نبی بی ناصر و یاور شده
فرمان هجرت آمد و باید که او اجرا کند
فرمود در وصفش امام از صد هزاران این کلام
کاین یک سخن تنها فقط هر کور را بینا کند
ایمان او در یک طرف ایمان جمله آن طرف
آید به پایین کفه اش آن کفه را بالا کند
در باغ اعلای جنان داده خدا او را مکان
هر کس خلاف این بیان در قلب او جا واکند
مکتوب فرموده رضا آن کاتب لوح قضا
کارش به دوزخ می کشد آنجا خودش مأوا کند
هر کس یتیمی را شود کافل نبی فرموده او
همچون دو انگشت از یدی با من به جنت جا کند
کافل ابوطالب بود با شد نبی هم آن یتیم
ابن حدید سنیان آن را چنین معنا کند
«سائل» ندارد یک عمل دنبال او گرگ اجل
خواهد به مدحش خویش را در بردگانش جا کند
تو سید بطحایی و ما «سائل» درگاه تو
از پور مظلومت بخواه او یک نظر بر ما کند