سید رضا مؤید
اى ابوطالب درود ما به جسم و جان تو
اى که تمجید از فداکاریت یزدان مىکند
گر تو مخفى داشتى ایمان خود را کردگار
خانهات را پایگاه عشق و ایمان مىکند
اى ابوطالب تو عمران و على موساى توست
آنکه خدمت بر درش موسى بن عمران مىکند
فى المثل احمد چو موسى و على هارون اوست
سرپرستى زین دو را حق بر تو احسان مىکند
اى ابوطالب چنان کز حق حمایت مىکنى
این على یارى از او با تیغ برّان مىکند
گر تو در باطن حمایت از پیمبر مىکنى
او به ظاهر یارى از ختم رسولان مىکند
گر تو تا سرحدّ امکان مىکنى یارى ز دین
او طرفدارى ز دین ما فوق امکان مىکند
آن بنایى را که با دست نبى و ز جهد تو
پایه ریزى شد على تحکیم بنیان مىکند
این على بر آرزوهایت تجسم مىدهد
این على تبلیغ حق ترویج قرآن مىکند
پایههاى بت پرستى را بر اندازد زِ بُن
روزگار بت پرستان را پریشان مىکند
پردههاى جهل را از هم بدرّد تار و پود
کاخهاى شرک را با خاک یکسان مىکند